MY PHILOSPHY

Μια άλλη γλώσσα, για όλους

Η οπτικοακουστική έκφραση μπορεί να μην ορίζεται ως "γλώσσα", αλλά σίγουρα αποτελεί ένα παράλληλο, πολυεπίπεδο σύστημα επικοινωνίας. Πρόκειται για τη δυνατότητα ο καθένας/μία μας να "διαβάζει" και να "γράφει" οπτικοακουστικά κείμενα. Τέτοια συναντάμε σχεδόν καθημερινά πια εντός και εκτός διαδικτύου, σε ποικιλία οθονών. Η εξοικείωση λοιπόν με τις σημασίες των εικόνων και των ήχων ευρύτερα, αλλά και τον κινηματογράφο ειδικότερα είναι αναγκαιότητα αντίστοιχη με την ανάγκη χειρισμού και αξιοποίησης της γλώσσας.

Για να συμβεί αυτό, πρέπει να ακολουθήσουμε δύο παράλληλους, αλληλοσυμπληρούμενους δρόμους. Την στοχευμένη παρακολούθηση ταινιών και αποσπασμάτων και την συνειδητή προσπάθεια δημιουργίας.


Το δεύτερο επιτυγχάνεται κυρίως μέσα από δραστηριότητες οπτικοακουστικής έκφρασης. Αυτές έχουν καλλιτεχνικό υπόβαθρο και μας εξοικειώνουν με τις εναλλακτικές οπτικές που μπορούν να προκύψουν για κάθε θέμα, σχετικά με την πραγματικότητα γύρω μας. Οι κατάλληλα σχεδιασμένες βιωματικές δράσεις, βοηθούν να συνειδητοποιήσουμε ότι καθετί - ακόμα και ένα συνηθισμένο θέμα ή αντικείμενο γύρω μας-, μπορεί να αποκτά διαφορετικές σημασίες.

Όσον αφορά στην εκπαίδευση, οι δραστηριότητες αυτές, αφενός μπορούν να είναι ομαδικές, αφετέρου δεν χρειάζεται

να αποτελούν ένα ξεχωριστό μάθημα, αλλά να διαπερνούν το σύνολο των γνωστικών αντικειμένων ενός προγράμματος Σπουδών. Οι δραστηριότητες που προτείνουμε μπορούν να υποστηρίζονται επαρκώς από όλες τις ενδιαφερόμενες ειδικότητες, όλων των σχολικών μονάδων χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις εξοπλισμού και εξειδίκευσης. Η διαπραγμάτευση των εννοιών από τα παιδιά (συζητήσεις μεταξύ τους προκειμένου να επιλέξουν τη μία ή την άλλη λύση) είναι εξίσου σημαντική με τις γνώσεις που τυχόν θα αποκομίσουν.

Άτομα και ομάδες μπορούν μέσα από τη δημιουργία απλών οπτικοακουστικών έργων που έχουν κατασκευασθεί μέσα από ένα σχεδιασμό, να εμπλουτίσουν την αντίληψη τους για την πραγματικότητα.

Η παρατήρηση, η έμφαση στη λεπτομέρεια, η έμφαση στην ισορροπία και αρμονία μίας εικόνας, η κατανόηση της δυναμικής που έχει ο συσχετισμός εικόνων και ήχων, η εμπειρία της δημιουργίας δικών μας αφηγήσεων, η σημασία του αριστοτελικού κανόνα, αρχής, μέσης και τέλους, το βίωμα της παραγωγής ενός άρτιου και ενδιαφέροντος ήχου, η σύνθεση θεατρικότητας, λογοτεχνίας και εικαστικών που υπάρχει σε κάθε κινηματογραφικό είδος, είναι λίγες μόνο από τις δεξιότητες που καλλιεργούνται στη φάση της κατασκευής. Στη συνέχεια, η ομαδική συζήτηση και ανάλυση των έργων κρύβει επίσης ένα πλήθος δεξιοτήτων και γνώσεων που αφορούν τη διαπραγμάτευση εννοιών, τη δημοκρατική συμπεριφορά, την ανάπτυξη θέσεων και την επιχειρηματολογία, το καίριο βλέμμα για τη σύγκριση των εκδοχών που παράγονται και την κριτική ανάλυσή τους μέσα στην ομάδα.

Η κατανόηση της ματιάς κάθε μέλους συμβάλλει στην επικοινωνία, το βίωμα της ισοτιμίας και ευρύτερα τον πολιτισμό.